رمان معروف The Brothers Karamazov از پر آوازه ترین آثار داستایوفسکی است که در سال ۱۸۷۹ و درست دو سال قبل از مرگ خویش به چاپ رساند. ظاهراً این رمان قسمت اول از یک سه گانه بوده اما از بخت بد عمر نویسنده کفاف به پایان رساندن دو اثر دیگر را نداده.
خلاصه رمان:
راوی رمان «برادران کارامازوف» وقایع‌نگاری است که با اکثر شخصیت‌های داستان رابطه‌ی نزدیکی داشته است و به هیچ روی با داستایوفسکی نویسنده یکی نیست. وقایع رمان تنها در شش روز روی می‌دهند یعنی در روزهای پایانی ماه آگوست و آغاز نوامبر ۱۸۶۶، به فاصله‌ی زمانی ۱۳ سال.
مکان داستان یکی از استان‌های روسیه، اغلب شهری با نام نمادین اسکوتوپریگونیوسک (به معنای دام‌گاه) است. داستان رمان زمینه‌ها و دلایل قتل فئودور پاولوویچ کارامازوف است که سه پسرش، دیمیتری (از ازدواج نخست)، ایوان و آلکسی (از ازدواج دوم) در مواجهه با او سرشت زندگی شان را می‌بازند. وی که مردی پولدارو عیاش تمام‌عیار است بنابر شایعه‌ای در یکی از عیاشی‌های شبانه در معیت گروهی مست به زنی نیمه‌مجنون تجاوز می‌کند، زنی که لب چشمه در علف‌زار خوابیده بود. اِسمِردیاکوف، بیمار صرعی و اکنون آشپزِ خانه نتیجه‌ی این نزدیکی است. رمان با شرح تاریخچه‌ی خانواده‌ی کارامازوف آغاز می‌شود و با تصویر وضعیت بحرانی و ویرانگر در زمان حال ادامه می‌یابد.
داستایوفسکی در این مهم‌ترین اثر خود صورت‌های مختلف گناه را به تصویر می‌کشد به طوری که مرز میان گناه و ثواب به مانند مو باریک است. زیگموند فروید آن را جذاب‌ترین رمان نوشته شده خواند. به علت دارا بودن موضوعات عقده ادیپ که در حوزهٔ تخصص فروید بود، این رمان مورد علاقهٔ وی قرار گرفت.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.